Arches National Park

Datum: Maandag 13 juni 2022.

Van: Cortez - Moab.

Camping: Devils Garden Campground.

Afstand: 151 Mi. 

Arches, het park van de bogen, hier wilde we in 2018 ook al heen maar omdat we toen monument Valley ook in de planning hadden staan was de afstand niet goed te plannen.

Nu dus wel en zijn we vanmorgen Mese verde uitgereden en op weg naar Arches, en je raad het nooit, op de weg uit het park, de camping ligt midden in Mese Verde, maken we weer een zonsopgang mee, hoeveel geluk kun je hebben.

Gelukkig was het nog erg vroeg en daarom niet druk, hierdoor kon ik op de weg stil gaan staan om dit goed te kunnen zien, normaal is het erg druk op die weg.

We waren nog niet zo lang onderweg, toen ik merkte dat er best wel veel wind stond, dat kon je merken aan het rijden met de camper, ik moest op een gegeven moment constant tegensturen op hem recht op de weg te houden.

Opeens ging de cruise control uit en ging er voor ons een onbekend lampje branden op het dashboard, een tekening van de camper met slipsporen er onder.

Eerst dacht ik dat ik een lekke band had, achter zit dubbel lucht dus je kunt een lekke band hebben zonder dat je het weet, dus gestopt en gecontroleerd.

Geen lekke band, wat dan wel, we zijn naar de eerstvolgende plaats (Monticello) gereden en zijn daar gestopt op een parkeerplaats en omdat het boek geen soelaas gaf hebben we besloten om Cruiseamerica hotline te bellen.

Toen ik het uitlegde gaf ze al gelijk aan dat het geen probleem was, schijnbaar is het een veiligheid dat als de camper veel zijwind krijgt, men vindt dat je volledige controle moet hebben over het voertuig en dat de cruise control daar niet aan bijdraagt.

Ok, dat weten we dan ook weer, hierna gerustgesteld op pad naar Arches, maar eerst onderweg gestopt bij de een boog die vanaf de weg zichtbaar is, alvast een opwarmertje voor het echte werk in Arches.

Net voor deze boog staat er ineens een grote berg midden in nowhere, de Church Rock, heel apart en je vraagt je dan ook af, hoe kan zoiets ontstaan.

Hierna komen we bij de boog, de Wilson Arch, prachtig om te zien, en ik ben er helemaal naar toe geklommen, en heb binnen in de boog gestaan.

Mooi om te zien maar je kunt wel zien dat dit kunstwerk buiten de controleerde hand van het park ligt want de hoeveelheid graffiti aan de binnenkant is bedroevend.

Jammer dat een dergelijk kunstwerk zo wordt behandeld.

Onze volgende stop is de Hole 'N' The Rock, een souvenirwinkel uitgehakt in de rotsen, wel een toeristisch gebeuren maar toch bijzonder leuk.

Ze hebben daar een jeep buiten staan die helemaal gemaakt is van nummerborden en de stoelen en wielen van alle soorten metaal zoals lagers, steeksleutels, bouten en moeren, echt heel apart om te zien en deze staat er al een tijdje, hij is namelijk ook te zien in een van de films uit de Transformers serie.

Als klap op de spreekwoordelijke vuurpijl hebben ze miniatuur laarzen staan zoals die in de plaats Cheyenne staan, dat hadden we niet verwacht.

Daar hebben we er een van gekocht en die staat nu op een prominente plaats in de kamer.

Aangekomen in de plaats Moab, de poort van Arches, alles is hier gericht op het park, dus veel hotel, pensions en tankstations, ook de juiste winkels voor buitensporten.

Na de bijna dagelijkse tankbeurt gaan we richting Arches en na de gebruikelijk foto met het ingangsbord zijn naar het bezoekerscentrum gereden voor informatie.

Natuurlijk de gebruikelijke koelkastmagneet en een plattegrond van het park.

Eenmaal terug op de parkeerplaats valt het op dat het behoorlijk waait, en nadat we alle informatie hebben en het park inrijden waait bij de eerste de beste stop mijn pet van mijn hoofd, die waren we dus bijna kwijt.

Ook Arches heeft maar één toegangsweg, wel enkele aftakkingen daarvan, maar je komt over deze zelfde weg terug.

Dus als je overal rechts afslaat en dat steeds weer doet kom je overal langs, dit wetende zijn we begonnen aan onze twee daagse tocht door dit park.

Nu heeft elk park 1 of 2 belangrijke punten die alom bekend zijn en die je eigenlijk met eigen ogen moet hebben gezien.

In Arches is dat de delicate Arch en de Landscape Arch, dus langzaam via de hoofdroute zien we alle mooie uitzichtpunten die er op de kaart staan.

Vanaf Park Avenue en de Tower of Babel komen we bij Balanced rock, een balancerende steen waar je helemaal omheen kunt lopen.

Dit hebben wij ook gedaan, alleen merkte we dat de wind behoorlijk aantrekt en op sommige plaatsen worden we compleet gezandstraald.

Gelukkig hebben we bandana's bij ons die ons gezicht beschermen.

Na rechtsaf geslagen te zijn rijden we naar de Double Arch en de North en South Window, mooie bogen waar je heen kan lopen en in kan gaan staan.

Ook hier zijn we in de boog geklommen, wat wel opvalt, als je binnen in de boog staat giert de wind langs je heen, zo krijg je een redelijk beeld hoe deze bogen zijn ontstaan.

Als we later in de Garden of Eden staan kun je bijna schuin gaan staan, de wind houd je tegen waardoor je niet valt. Net als in de videoclip van Smooth Criminal, heel apart.

De harde wind begint nu wel echt behoorlijk proporties aan te nemen en ondanks dat het prachtig weer is, wordt het steeds minder leuk.

Toch zijn we nog naar het Lower Delicate Arch Vieuwpoint gegaan, hier vandaan kun je de Delicate Arch zien vanaf beneden, een mooi gezicht het nationale teken van Utah zo te zien.

De klim erheen was behoorlijk inspannend en het zand zit werkelijk overal, dus besluiten we niet meer naar de delecate Arch te lopen maar dit morgenvroeg te doen, dan is het minder warm en zijn we lekker fris, dus voor nu richting de camping te gaan.

Net voor de ingang van de camping is er nog een Sand Dune Arch waar we gekeken hebben, heel apart en lekker stoffig, dat kon er nog wel bij.

Eenmaal aangekomen op de camping konden we pas goed merken hoeveel wind er stond, de camper stond in een soort nis, en hierdoor versterkte de wind zich en stond de camper gewoon op zijn wielen heen en weer te schudden.

De wind stond recht op de boiler, dus heb ik eerst de camper gedraaid en een beetje uit de wind gezet, daarna bleef de boiler aan en konden we lekker douchen.

Helaas waren we veroordeeld tot binnen blijven, buiten was het erg onaangenaam, jammer want we staan op één van de mooiste campings van de route en moeten binnen zitten.

Rond 18:30 werd het al steeds minder en om 19:30 is de wind gaan liggen, we hebben hierdoor nog een lekkere wandeling kunnen maken over de camping.

Na deze wandeling hebben we toch nog lekker buiten kunnen zitten en met een drankje het verslag te schrijven en alles rustig op ons in te laten werken, de vele indrukken en uitzichten zorgen er voor dat je soms niet meer weet waar je allemaal bent geweest, gelukkig zorgen dit verslag en de foto's dat we niets vergeten.

Morgen gaan we naar het gedeelte van het park waar de camping zijn naam aan ontleend, namelijk Devils Garden.

Camping: Devils Garden Campground

Adres: 46 Campground Rd, Moab, UT 84532, Verenigde Staten

Voorzieningen: Flushtoilet

Plaats: 46

Kernmerken: Mooiste campingplaats van de reis, prachtige omgeving, erg rustig.